Εισαγωγή
Η Εργομετρία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της αθλητικής επιστήμης. Οι σύγχρονες κατακτήσεις στην κατανόηση της περίπλοκης συμπεριφοράς της σοφίας του σώματος κατά τη μυϊκή προσπάθεια, οφείλονται, σε μεγάλο βαθμό, στην εξέλιξη της εργομετρικής θεωρείας και μεθοδολογίας.
Η διαμόρφωση της Εργομετρίας σε συστηματικό πεδίο επιστημονικής αναζήτησης ξεκίνησε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Στα πρώτα στάδια ανάπτυξής της, η εργομετρική έρευνα περιορίστηκε σε σωματομετρήσεις και δυναμομετρήσεις. Στα επόμενα στάδια, στράφηκε στη μελέτη κινητικών και αθλητικών δεξιοτήτων, ενώ αργότερα επεκτάθηκε στη μέτρηση και αξιολόγηση βιολογικών ιδιοτήτων, γνωρισμάτων και ικανοτήτων του ανθρώπου. Σήμερα, η εργομετρική διευρεύνηση έχει διεισδύσει σ' όλες τις αθέατες πτυχές της αθλητικής επιστήμης και έχει ανοίηει ένα δρόμο με νέες προοπτικές στη στάθμηση του βιολογικού δυναμικού του ατόμου και τη βιολογική αξία της άσκησης.
Εργομετρία στο ποδόσφαιρο
Οι προσπάθειες των ειδικών επιστημόνων που ασχολούνται ερευνητικά με το ποδόσφαιρο επικεντρώνονται στο να εξακριβώσουν αλλά και να αξιολογήσουν τους παράγοντες εκείνους που καθορίζουν την απόδοση των ποδοσφαιριστών. Μεταξύ άλλων έχουν εξεταστεί τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά, η αερόβια και αναερόβια ικανότητα, οι διακυμάνσεις της καρδιακής συχνότητας και του γαλακτικού κατά τη διάρκεια του αγώνα, διάφορες αιματολογικές παράμετροι και οι συγκεντρώσεις ορμονών, τα αποθέματα μυϊκού γλυκογόνου, η θερμοκρασία σώματος, η αλτική ικανότητα και η ικανότητα ευκινησίας.
Οι σημαντικότεροι λόγοι για τους οποίους προβαίνουμε σε μέτρηση και αξιολόγηση συγκεκριμένων παραμέτρων αναφέρονται παρακάτω:
α) Καθορισμός των απαιτήσεων που έχει ένας ποδοσφαιρικός αγώνας σε παραμέτρους της φυσικής κατάστασης, σε τεχνικές ικανότητες, σε θέματα τακτικής και ψυχολογίας
β) Διαπίστωση διαφορών ανάλογα με το επίπεδο, τις θέσεις τω ποδοσφαιριστών, το φύλο, την ηλικία ή την περίοδο του ετήσιου προγραμματισμού
γ) Σύγκριση σε μια δεδομένη χρονική στιγμή του επιπέδου διαφόρων φυσικών ή άλλων ικανοτήτων των ποδοσφαιριστών μας με δεδομένα άλλων ποδοσφαιριστών υψηλού επιπέδου που χρησιμεύουν ως σημείο αναφοράς
δ) Διαδοχικές μετρήσεις για την αξιολόγηση ενός δεδομένου προπονητικού προγράμματος ή κάποιας άλλης παρεμβατικής τεχνικής
ε) Μετρήσεις μετά από κάποιο τραυματισμό ή μετά από κάποιο διάστημα διακοπής της προπόνησης (π.χ. μετά τη μεταβατική περίοδο) με σκοπό να διαπιστωθεί ο βαθμός μείωσης στις διάφορες δυσικές ή άλλες ικανότητες καθώς και η ετοιμότητα του ποδοσφαιριστή
ζ) Στις μετρήσεις κατά τη διάρκεια της αναπτυξιακής ηλικίας με στόχο να διαπιστώσουμε την πρόοδο ή ενδεχομένως να προλάβουμε αιτίες που επιδρούν αρνητικά στην ομαλή εξέλιξη του ποδοσφαιριστή
Η γνώση των απαιτήσεων του ποδοσφαίρου δεν εγγυάται από μόνη της την επιτυχία. Απαιτείται επίσης συχνός έλεγχος και αξιολόγηση της ικανότητας απόδοσης προκειμένου να υπάρξει εξιδανίκευση της προπονητικής διαδικασίας. Μέσω των συχνών ελέγχων επιτυγχάνεται η ισορροπημένη και επιστημονικά ορθή ανάπτυξη των ικανοτήτων και δεξιοτήτων που απαιτούνται στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, η συνεχής βελτίωση των οποίων οδηγεί στην τελειοποίηση της απόδοσης. Η συλλογιστική αυτή θα πρέπει να διακατέχει όλους τους προπονητές ιδιαίτερα δε όσους ασχολούνται με το παιδικό ποδόσφαιρο δεδομένου ότι ο σωστός προγραμματισμός ζητημάτων που άπτονται της μέτρησης/ αξιολόγησης των φυσικών ικανοτήτων και όχι μόνο αυτών κατά την αναπτυξιακή ηλικία μπορεί να αποβεί καθοριστικός για τη μελλοντική εξέλιξη των νεαρών ποδοσφαιριστών. Συχνά επίσης η διενέργεια ιατρικών εξετάσεων μπορεί να υπάρχει η αιτία για τη διάγνωση κάποιας υποκείμενης πάθησης και να αποβεί σωτήρια για την υγεία του ποδοσφαιριστή.
Βιβλιογραφία
Βιβλιογραφία
- Βόλακλης, Κ. (2002). Αξιολόγηση της ικανότητας απόδοσης στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Εκδόσεις: Εταιρία αξιοποίησης και διαχείρησης περιουσίας Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, (σ. 3-4).
- Κλεισούρας, Β. (1991), Εργομετρία: Μέτρηση της μυϊκής προσπάθειας, Εκδόσεις: Συμμετρία, (σ. 7).
Φωτογραφικό υλικό απο εργαστηριακές μετρήσεις σε ποδοσφαιριστές
Σε έφηβους ποδοσφαιριστές (15-16 ετών)
